Sterilisatie/castratie hond

Sterilisatie teef

Inleiding
De sterilisatie is de meest uitgevoerde operatie op de teef. Naar schatting is ongeveer 30 % van alle teven in Nederland gesteriliseerd. De belangrijkste reden is natuurlijk geboortebeperking c. q. het voorkomen van de loopsheid, maar er kunnen ook medische redenen zijn om een teef te steriliseren. Voorbeelden hiervan zijn onder andere baarmoederontstekingen, recidiverende schijnzwangerschappen en suikerziekte. Medisch gezien is het niet juist om van sterilisatie te spreken. Met sterilisatie bedoelen we een operatie waarbij het dier (of de mens) onvruchtbaar gemaakt wordt door de eileider af te binden of door te knippen. De rest, baarmoeder en eierstokken zelf, worden ongemoeid gelaten. Bij honden is het zeer ongebruikelijk om dit te doen, omdat de dieren weliswaar geen jongen meer kunnen krijgen, maar nog steeds loops (en eventueel ook schijnzwanger) blijven worden. Eigenlijk is dus iedere gesteriliseerde teef een gecastreerde teef, immers eierstokken en soms ook baarmoeder zijn geheel verwijderd.

Techniek
Voor de operatie moet de teef vasten. De reden hiervoor is dat sommige dieren kunnen braken van de narcose. Als er dan voedsel opgebraakt wordt en dit schiet de luchtpijp in kan er een moeilijk te behandelen longontsteking ontstaan.
Wij gebruiken de veiligste narcosemiddelen om de anesthesie in te leiden en leggen de hond vervolgens aan het gasanesthesie-apparaat dat erg veilig in gebruik is.
Ook beschikken wij over bewakingsapparatuur om de ademhaling continu in de gaten te blijven houden.
Indien u dit wenst en in overleg met de dierenarts kan eventueel vooraf eerst nog een bloedonderzoek worden uitgevoerd.
De operatie wordt uitgevoerd in een daarvoor speciaal gemaakte operatiekamer om een zo goed mogelijke steriliteit te kunnen waarborgen.

Complicaties
Bij iedere operatie kunnen zich problemen voordoen, ook bij sterilisatie. De ernstigste is het nabloeden uit de baarmoeder of eierstokstomp. In het ergste geval kan een hond hier aan dood bloeden, maar gelukkig komt dit bij een goede techniek zelden voor. Bovendien moet de hond altijd op de kliniek blijven tot zij goed uit de narcose is ontwaakt, in deze tijd kontroleren we de hond regelmatig. Wond infecties zijn een ander probleem en worden meestal veroorzaakt doordat de hond aan de hechtingen of de wond heeft zitten likken. Ook zien we bij 1-5 % van de gesteriliseerde teven na kortere of langere termijn incontinentie optreden. Dit wil zeggen dat de teef af en toe druppeltjes urine verliest. We zien het vooral bij honden tussen de 25 en 40 kg. Het is gelukkig goed te behandelen met medicijnen. Een gesteriliseerde teef loopt wat meer risico om te zwaar te worden. Het is daarom raadzaam om na de sterilisatie iets minder eten te geven en de eerste maanden het gewicht van uw hond goed in de gaten te houden.

Gedrag
Een veel gehoorde vraag is of het gedrag van de hond veranderd door sterilisatie. Het antwoord is simpel: een gesteriliseerde hond gedraagt zich net zo als een niet gesteriliseerde hond tussen de loopsheden in.

Leeftijd
Het is een fabeltje dat het beter zou zijn dat teven eerst een nestje krijgen voor ze te steriliseren. Ze hoeven zelfs niet eerst loops geweest te zijn. Als we kijken naar de kans op melkklierkanker op latere leeftijd dan is het zo dat teven die gesteriliseerd zijn voor de vijfde loopsheid veel minder risico lopen. Ook baarmoederonstekingen komen niet voor bij gesteriliseerde dieren. Hierdoor neemt de levensverwachting van een jong gesteriliseerde hond met ongeveer 2 jaar toe. In onze praktijk geven we nu als advies om teven te steriliseren na de eerste loopsheid. De operatie is dan simpel en de herstel periode is zeer kort. Meestal rennen ze na een dag al weer door het huis heen. Voor oudere teven is het het beste om ze tussen de loopsheden in te steriliseren, de baarmoeder is dan het minst doorbloed. Het operatie risico blijft hierdoor beperkt.

Voor het maken van een afspraak kunt u bellen tijdens de openingstijden.